Home » Gedachtegang #5: ‘Nobody gives a f*ck…, maar maakt het uit?’

Gedachtegang #5: ‘Nobody gives a f*ck…, maar maakt het uit?’

door de Redactie van MNLK

Naarmate de jaren vorderen, kom ik er steeds meer achter dat je het nagenoeg allemaal zelf moet doen. Nadat je ouders en opleiding(en) je vrij laten in de keiharde échte wereld kom je gauw tot het besef dat je zelf de boot een richting moet geven, de zeilen zelf moet hijsen (hoe zwaar het alleen ook is), het onderhoud moet plegen en door zwaar weer moet varen. En niet te vergeten dat de andere boten op de zee totaal geen oog hebben voor wat jij allemaal in gedachten hebt. De vraag is echter; maakt het uit?

Gedachtegangen;
Zoals de Romeinse keizer Marcus Aurelius zo’n 2000 jaar geleden zijn overpeinzingen schreef, wil ik ook graag mijn uiteenlopende gedachtegangen, (on)doordachte filosofieën en opmerkelijke ervaringen met jullie delen. Dit is gedachtegang #5.

Natuurlijk zijn er lieve mensen uit je omgeving die je (voorwaardelijk) steunen, maar zij zullen niet je rekeningen betalen, niet je reizen plannen en niet je zingeving vervullen. Je krijgt uiteraard genoeg steun om de haven uit te varen, maar daarna is het toch echt time to man up and do the work.

Zwembandjes en bubbels

Je hebt – hoop ik – inmiddels gemerkt dat de wereld niet om jou draait. Mensen leven namelijk allemaal in hun eigen bubbel, waar het vooral draait om al hun bekommeringen, doelen en verwachtingen. We nemen als voorbeeld; mensen die denken dat als ze naar de sportschool gaan dat ze bekeken zullen worden hebben het volledig mis. Iedereen is bezig met zichzelf. Ze zijn net zo druk met zichzelf als jij bezig bent met jezelf.

Maak jij je druk om die ene persoon uit de sportschool die misschien net niet de juiste kleding aan had of de oefeningen niet helemaal correct uitvoerde? Nee. Hetzelfde geldt ook andersom.

Zo druk als jij je maakt om je zorgvuldig gekweekte zwembandje, zo weinig boeit het anderen dat jij een aantal kilo’s te zwaar bent geworden. Ze zijn namelijk druk met hun eigen zwembandje, hun eigen sores, hun eigen gedoe. Ze zullen op een feestje misschien een momentje vinden om je een sneer te geven dat je knoopjes wat strakker zit dan voorheen, maar ze zullen gauw hun eigen lompe opmerking doen vergeten. Hun eigen snoeiharde commentaar over zichzelf staat namelijk altijd klaar om weer een gemene dreun onder de gordel uit te delen.

Ieder heeft dus een zekere mate aan maling aan elkaar, dat een gevolg is van alle kopzorgen over zichzelf. De vraag blijft dusver nog steeds; maakt het uit? Maakt het wat uit dat niemand zich om jou bekommerd? Is dit niet een vreselijk eenzaam gevoel? Zo voelt het nu wel hé?

Totale bevrijding

Je zou kunnen concluderen dat het een aardig deprimerend idee is dat amper iemand aan jou denkt, dat iedereen zich alleen maar bekommerd om wat er in hun bubbel gebeurd. Dat is echter een beklemmende, duistere, nare en vooral eenzame manier om het zo te bekijken. Ik wil je graag een ander optiek geven, één uitermate positieve waarin je ontdekt dat je zo vrij als een vogel bent!

Als zich dan niemand per se om jou bekommert, dan betekent dat je zo vrij als een vogel bent. Dit betekent tevens totale bevrijding van alle verwachtingen, tradities en ander bindend gezever. Niemands mening doet er immers toe, ze zijn toch te druk met zichzelf om zich druk te maken om jouw ambities, dromen, uiterlijk, carrièrekeuzes, partners et cetera. Oftewel voor wie het kwartje nog niet geland is; doe lekker whatever the f*ck you wanna do! 

Zeg wat je wil, doe wat je wil. Ga waar je wil gaan, stop met waarmee je wil stoppen. Nobody cares anyway. Begin aan die ene gekke hobby die je maar niet durft aan te pakken omdat je denkt dat mensen er wat van zullen vinden, vervul die ene wens die al jarenlang door je hoofd spookt, stop met je baan en begin aan die ene gewaagde onderneming, ga lange tijd backpacken door Zuid-Amerika, wordt putjesschepper op zee, het maakt het niet wat het is, doe gewoon precies wat je zelf wil doen in je leven. Iedereen is toch te druk met zichzelf.


ps; om nog even terug te komen op de analogie van de boot die je zelf moet besturen… Het is dan juist geweldig als je een partner treft (in wat voor vorm dan ook), waarmee je samen kunt varen. Die dezelfde richting op wil, die de lasten wil delen en het zware weer samen wil trotseren!

Lees ook: Gedachtegang #4: ‘Wees juist dankbaar voor wat je wél hebt!’

Lees ook